- ’n Gedig vir die Pase deur Fanie Olivier

 ons moes die bovertrek

 met die voorsomer deel

 die lig deur die venster

 was diepdonkergeel

 skerp het die aandlug

 geboord en prieel

 en laatlammers êrens

 het blêerig gespeel.

 daar het hy rustig

 die plat brood verdeel

 homself weer betrek

 by die korrels en meel

 en toe ook die wyn

 se omgang gereël.

 sy oë op my hand

 was gebroke, heel.

 die aand is van mosterd

 en brand in my keel.