daardie nag in ’n louwarm

hospitaal

het die lewe jou uit my uit gebeur

en dadelik gaan my grypende hande uit

en neem ek jou in

my biesiemandjiearms

jy lê teen my

met bloed gemerk

maar meteens moet jy gaan

hulle moet jou

weeg en meet en beskryf

my van jou afwas

jou dan vir ’n oomblik terugbring

–       soos prosedure vra –

tot jy weer rammelend weggestoot word

na ’n onherbergsame plek

belig en skoon

ek druk die klokkie

“bring haar vir my

 ek ken iemand om haar te soog”