Die tyd is ryp vir die rewolusie: `n Gedig deur Hans Pienaar

Hierdie artikel is deel van 'n versameling artikels wat gehuisves word by Blik met die doel om dit digitaal te bewaar en beskikbaar te stel.

* Indeks van artikels

2005-06-03

Die tyd is ryp vir die revolusie
(Die Plein van Hemelse Vrede, Beijing)

- Deur Hans Pienaar

Dis tyd, sê Mao. Skuil dieper in jul pette
Polisieperde kap vonke uit keistene
Verbete vreet die ure aan ons sigarette

Dis tyd. Op pleine lê lyke oopgespalk
Hul stook hul treine met ons kamerade
Oor grafte lê jare gestrooi soos kalk

Dis tyd. Weke is dooies getel in honderdes
Ons marsjeer zig-zag soos wurms oor blare:
’n Ryskoek word swaar as mens honger is

Dis tyd. Die volksrepubliek is verklaar
Kalender: ’n Diereriem word Gregoriaans
Ons toekoms groei tot ’n duisend jaar

Dis tyd. Nou pak ons die diaboliese buiteland
Brittanje sal val in tien, Amerika hou vir twintig
“Dertig jaar in een dag,” takel ons die agterstand

Dis tyd. Oeste kan nie wag vir die lui natuur
As ons wetenskaplikes kameraadskaplik is...
die formules is daar, vir elke kwaal ’n kuur

Dis tyd. Te min ploeë? Gee hul dan bomme
Vat ’n graaf by elke deur, ’n wok van elke stoof
Die smelters sê ’n geheel is groter as sy somme

Dis tyd. Miljoene der miljoene tel die sterftes
Honger: In elke tese skuil sy antitese
kwaad skep goed; al wat oorbly is die sterkste

Dis tyd. Iemand moet sy kos vir giwwe proe:
Mao speel keiser in ’n verbode stad
In die kommunes is dink en droom taboe

Dis tyd. Wit is swart, swart is wit
Rooi vlae, rooier die vinger wat jou soek
Wie teëpraat moet leer spoeg en spit

Dis tyd. Die plein loop oor van studente
Petisies is sarkasties, stront lê rond en bont
Tenks vertrap hul fietse en hul tente

Dis tyd. Die toue skuifel voort, ruikers
Stapel op. Mausoleumwagte karwei hul weg
Besproei hul weer vir môre se verbruikers

Dis tyd. Die Hong Kong-klok stap aan, busse
Wag vir hul drywers. Mao se portret aanskou:
Hemelse vrede is 'n plein vol verveelde toeriste

Dis tyd. Mao gee nie toe. Almal sterf
Maar hy leef voort, in ’n koue kas
Van glas: Sy lyk het die kleur van stopverf